آری ستاره ایم که بی خواب می شویم
شب ها بدون ماه، چه بی تاب می شویم
تک مصرعیم بی تو، پراکنده، بی ثمر
اینگونه با تو ما غزل ناب می شویم
ما را ببخش گرچه مسلمان نبوده ایم
توهین شنیده ایم و چنین آب می شویم
خورشید مکه ای و جهان ریزه خوار توست
بی تو پر از سیاهی مرداب می شویم
نبض زمین و نظم زمان، حضرت رسول
اذنی بده، ز خشم چو گرداب می شویم
در خود فرو بریم جهان را، بدون تو
منجی برای مسجد و محراب می شویم
اصلا اگر اجازه دهی ما فداییِ:
جدّ بزرگ حضرت ارباب می شویم
